İPEK SESLENİŞ

KADIN

YAZAN: NAZIM HİKMET -SESLENDİREN: BANU DURMAZ

Kimi der ki kadın
Uzun kış gecelerinde yatmak içindir.
Kimi der ki kadın
Yeşil bir harman yerinde
Dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.
Kimi der ki ayalimdir,
Boynumda taşıdığım vebalimdir.
Kimi der ki hamur yoğuran.
Kimi der ki çocuk doğuran.
Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal.
O benim kollarım, bacaklarım, başımdır.
Yavrum, annem, karım, kız kardeşim,
Hayat arkadaşımdır.

BEN KADINIM

YAZAN VE SESLENDİREN / ÜLFET ÖZYAVUZ

Cenneti, cehennemi var etmiş tanrı,

Bir de düzen kurmuş kendince

Yerleştirmiş boşluğa yıldızları, dünyayı,  güneşi

Semanın yedinci katından seyrederken alemi

Düşünüp de demiş ki meleklerine 

Artık zamanıdır yaratayım insanı,

Suyla toprağı karıştırıp yapmış çamurdan ademi

Üfleyip can vermiş bedenine

Bir de eş lazım demiş ademe

Koltuk altından koparmış bir deri

Onunla da var etmiş beni

Ben kadınım

Sarışınım, kumralım, karayım

Dünyanın her yerinde ben varım

Erkeğine eş,  çocuğuna ana, kardeşine bacıyım

Ben kadınım

Aşığın kara sevdası

Adına şiirler yazıp, türküler yakılan

Mabedi yapılıp tapılan

Ben kadınım

Ülkeye, Irka, insana göre değişir değerim

Kimi yerde sövülüp dövülen

Kimi yerde öpülüp sevilen

Kimi yerde baş tacı edilen

Kimi yerde ise köleyim

Ben kadınım

Savaşta asker, tarlada ırgat, ocak başında aşçıyım

Dişi kuşum ben, yuva yapan

Ben kadınım

Erkeğe eş denilip yaratılan

En önemli görevle donatılan

Bedeninde, bedene can katan

Doğurduktan sonra da, rızkını göğsünden akıtan

Bütün bunlara rağmen, insan değil de kadın hakkı arayan

Ben kadınım

CEFALIM

YAZAN VE SESLENDİREN: GÜLTEN ŞAHİN

Doğurgansın, üretkensin, çalışkansın

Ama sen, susmalısın

Çünkü kadınsın cefalım

Fırtınalar kopar içinde

Hamaratsın, akıllısın

Kızsın, kadınsın, anasın

Çocuk bakmalısın cefalım

El ele olmalısın, bütün haklarını bilmelisin

Utanmadan dimdik yürümelisin

Sonuna kadar direnmelisin cefalım

Bükme boynunu öyle

Utandırmasın ananın yaşadıkları seni

Kadın erkek omuz omuzasın

Mutluluk, başarı senin hakkın cefalım

SEN KADIN

YAZAN VE SESLENDİREN ÜLFET ÖZYAVUZ

Yanınızdayken horladığımız

Uzaklaşınca dayanamadığımız

Bir an bile ayrı kalamadığımız

Sen kadın

Anamız olur, karşılıksız seversin

Bacımız olur, ana gibi desteklersin

Karımız olur taparsın sen

Hiç şikâyet etmezsin

Başına geleni çekersin

Dayağa, kavgaya, kumaya

Kaderim der katlanırsın

Cefakâr bir emekçisin

Sen kadın

Sensiz asla olunmaz

Sensiz nefes bile alınmaz

Yaşamımızın yoldaşısın

Gönlümüzün kara sevdası

Sen kadın

EKMEK VE GÜL

YAZAN: JAMES OPPENHEIM

ÇEVİREN: METİN DEMİRTAŞ

SESLENDİREN: MEHTAP DÜZYURT

Yürüyoruz yürüyoruz, günün aydınlığında
Donuk fabrika bacalarına, yoksul mutfaklara
Çarpıyor sesimiz ve birden parlayan
Bir ışık gibi ulaşıyor insanlara
'Ekmek ve gül! Ekmek ve gül! '

Yürüyoruz yürüyoruz, erkekler için de yürüyoruz
Çünkü hâlâ bizim oğullarımızdır onlar
Ve biz hâlâ analık ederiz onlara
En zorlu iş, en ağır emek
Ve çalışmak doğuştan mezara dek
Ve böyle sürüp gitsin istemiyoruz
Yaşamak için ekmek
Ruhumuz için gül istiyoruz!

Yürüyoruz yürüyoruz kol kola
Saflarımızda ölüp gitmiş arkadaşlarımız
Ve türkümüzde onların kederli 'Ekmek! ' çığlıkları
Çünkü bir köle gibi çalıştırıldı onlar
Sanattan, güzellikten, sevgiden yoksun
Biz de bugün hâlâ onların özlemini haykırıyoruz
İş ve ekmek istiyoruz
Ama gül de istiyoruz

Yürüyoruz yürüyoruz, yan yana, güzel günler adına
Kadınız, insanız, insanlığı ayağa kaldırıyoruz
Paydos bundan böyle köleliğe, aylaklığa
Herkes çalışsın, bölüşülsün kardeşçe, yaşamın sundukları
İşte bunun için yükseliyor yüreklerimizden
Bu ekmek ve gül türküleri
Ve yineliyoruz hep bir ağızdan
'Ekmek ve gül! Ekmek ve gül! '

YAŞADIKLARIMDAN ÖĞRENDİĞİM BİRŞEY VAR

 YAZAN: ATAOL BEHRAMOĞLU

SESLENDİREN ŞULE SEPİN

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği

İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne

Denize saatlerce bakabilir, bir kuşa, bir çocuğa
Yaşamak yeryüzünde, onunla karışmaktır

Kopmaz kökler salmaktır oraya

Kucakladın mı sımsıkı kucaklayacaksın arkadaşını
Kavgaya tüm kaslarınla, gövdenle, tutkunla gireceksin

Ve uzandın mı bir kez sımsıcak kumlara
Bir kum tanesi gibi, bir yaprak gibi, bir taş gibi dinleneceksin

İnsan bütün güzel müzikleri dinlemeli alabildiğine
Hem de tüm benliği seslerle, ezgilerle dolarcasına

İnsan balıklama dalmalı içine hayatın
Bir kayadan zümrüt bir denize dalarcasına

Uzak ülkeler çekmeli seni, tanımadığın insanlar
Bütün kitapları okumak, bütün hayatları tanımak arzusuyla yanmalısın
Değişmemelisin hiç bir şeyle bir bardak su içmenin mutluluğunu
Fakat ne kadar sevinç varsa yaşamak özlemiyle dolmalısın

Ve kederi de yaşamalısın, namusluca, bütün benliğinle
Çünkü acılar da, sevinçler gibi olgunlaştırır insanı
Kanın karışmalı hayatın büyük dolaşımına
Dolaşmalı damarlarında hayatın sonsuz taze kanı

Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı büyük yaşayacaksın, ırmaklara, göğe, bütün evrene karışırcasına
Çünkü ömür dediğimiz şey, hayata sunulmuş bir armağandır
Ve hayat, sunulmuş bir armağandır insana.

KADINLARIMIZ

YAZAN VE SESLENDİREN: NİYAZİ ECE

Kadınlar canımız

Hem de özümüz

Başımızın tacı kadınlarımız

Kadınlar olursa güler yüzümüz

Başımızın tacı kadınlarımız

Onlar yuvamızın temel taşıdır

Hemi ekmeğidir, hemi aşıdır

Hemi sırdaşıdır, hemi eşidir

Başımızın tacı kadınlarımız

Yeşil bahçemizde gonca gülümüz

Arı kovanında petek balımız

Kadınlar olmasa e olur halimiz

Başımızın tacı kadınlarımız

Sevdiğine cilve eder, naz eder

Gönlü kırılırsa sitem naz eder

Kara kışımızı onlar yaz eder

Başımızın tacı kadınlarımız

Niyazi Ece’yim

Dolaşıp gezdim

En güzel hisleri kadında sezdim

Bazen öpüp sevdim, bazen de kızdım

Başımızın tacı kadınlarımız

SEN, SEN, SEN  (HER ŞEY SENDE GİZLİ)

YAZAN: CAN YÜCEL

SESLENDİREN ŞULE SEPİN    

Yerin seni çektiği kadar ağırsın,
Kanatların çırpındığı kadar hafif..
Kalbinin attığı kadar canlısın,
Gözlerinin uzağı gördüğü kadar genç...
Sevdiklerin kadar iyisin,
Nefret ettiklerin kadar kötü..
Ne renk olursa olsun kaşın gözün,
Karşındakinin gördüğüdür rengin..
Yaşadıklarını kâr sayma:
Yaşadığın kadar yakınsın sonuna; ne kadar yaşarsan yaşa,
Sevdiğin kadardır ömrün..
Gülebildiğin kadar mutlusun.
Üzülme bil ki ağladığın kadar güleceksin
Sakın bitti sanma her şeyi,
Sevdiğin kadar sevileceksin.
Güneşin doğuşundadır doğanın sana verdiği değer
Ve karşındakine değer verdiğin kadar insansın.
Bir gün yalan söyleyeceksen eğer;
Bırak karşındaki sana güvendiği kadar inansın.
Ay ışığındadır sevgiliye duyulan hasret,
Ve sevgiline hasret kaldığın kadar ona yakınsın.
Unutma yagmurun yağdığı kadar ıslaksın,
Güneşin seni ısıttığı kadar sıcak.
Kendini yalnız hissetiğin kadar yalnızsın
Ve güçlü hissettiğin kadar güçlü.
Kendini güzel hissettiğin kadar güzelsin..
İşte budur hayat!
İşte budur yaşamak,
Bunu hatırladığın kadar yaşarsın
Bunu unuttuğunda aldığın her nefes kadar üşürsün
Ve karşındakini unuttuğun kadar çabuk unutulursun
Çiçek sulandığı kadar güzeldir,
Kuşlar ötebildiği kadar sevimli,
Bebek ağladığı kadar bebektir.
Ve her şeyi öğrendiğin kadar bilirsin,
bunu da öğren,

SEVDİĞİN KADAR SEVİLİRSİN...